Hello Friends, today's lullaby is one of the old lullaby written in 1897..
निज नीज माझ्या बाळा
बा नीज गडे नीज गडे लडिवाळा निज नीज माझ्या बाळा ॥ ध्रु ॥
रवी गेला रे सोडुनी आकाशाला । धन जैसे दुर्भाग्याला ।।
अंधार वसे चोहिकडे गगनात । गरिबांच्या जेवी मनात ।।
बघ थकुनी कसा निजला हा इहलोक । मम आशा जेवी अनेक ।।
खडबड हे उंदिर करिती । कण शोधायाते फिरती ।
परी अंती निराश होती । लवकरी हेही सोडतील सदनाला । गणगोत जसे आपणाला ।। २ ।।
बहू दिवसांच्या जुन्या कुडाच्या भिंती । कुजुनी त्या भोके पडती ।।
त्यांमधुनी त्या दाखविती जगताला ।दारिद्य्र आपुले बाळा ।।
हे कळकीचे जीर्ण मोडके दार । कर कर कर वाजे फार ।।
हे दुःखाने कण्हुनी कथी लोकांला । दारिद्य्र आपुले बाळा ।।
वाहतो फटींतून वारा । सुकवीतो अश्रूधारा ।
तुज नीज म्हण सुकुमारा । हा सूर धरी माझ्या ह्या गीताला । निज नीज माझ्या बाळा ॥ ३ ॥
जोवरती हे जीर्ण झोपडें अपुले। दैवाने नाही पडले ।।
तोवरती तू झोप घेत जा बाळा । काळजी पुढे देवाला ।।
तद्नंतरची करू नको तू चिंता । नारायण तुजला त्राता ।।
दारिद्य्र चोरिल कोण? । आकाशा पाडिल कोण? ।
दिग्वसना फाडिल कोण? । त्रैलोक्यपती आता तुजला त्राता । निज निज माझ्या बाळा ॥ ४ ॥
तुज जन्म दिला सार्थक नाही केले । तुज काही न मी ठेविले ।।
तुज कोणी नसे, छाया तुज आकाश । धन दारिद्य्राची रास ।।
या दाही दिशा वस्त्र तुला सुकुमारा । गृह निर्जन रानीं थारा ।।
तुज ज्ञान नसे अज्ञानाविण काही ।भिक्षेविण धंदा नाही ।।
तरी सोडुं नको सत्याला । धन अक्षय तेच जिवाला ।
भावें मज दीनदयाळा । मग रक्षिल तो करुणासागर तुजला । निज नीज माझ्या बाळा ॥ ५ ॥
कवी - दत्त (रचना : सन १८९७)
Binaca Geet Mala - 1953 Finals!!!
10 years ago